«Μαγεμένο κορίτσι»

Άκουσα κάποτε έναν φίλο Αφρικανό
που ξέμεινε στον τόπο μας
να διηγείται μ’ ένταση
την ιστορία μιας κόρης,
μιας κόρης απ’ τον τόπο του
που έναν νιο αγάπησε
στα μέρη τα δικά μας.

Κι η κόρη η ψιλόλιγνη
τον νιό κοιτάζοντας στα μάτια
να του χορεύει άρχισε,
με πάτημα ελαφρύ κι ευγενικό,
έναν χορό ερωτικό
που ήξερε απ’ τη μάνα της.

Κι ο νιός τη χειροκρότησε,
σαν θεατής σε θέατρο,
χωρίς να καταλάβει,
γιατ’ έτσι τον εμάθανε
στα μέρη τα δικά μας.

Και η παιδούλα η λυγερή
πού ‘χε τυλίξει ο ερώτας,
τα μάτια εχαμήλωσε
και ταπεινά εσιώπησε.

Κι ως μού ‘λεγε ο φίλος μου
κοιτάζοντας στα πέρατα,
ποτέ δεν είδε πια
την όμορφη την κόρη.

Τη βλέπει μόνο στη νυχτιά
όταν ο νους ξεφεύγει
σα μαγεμένη, σα θεά
που ο χρόνος δεν αγγίζει.

εκδόσεις Αω, 2021