«Κατοικίδιο δάσος»

Μέσα στο σπίτι είχαμε ένα δάσος
με ολοζώντανα πουλιά.
Όταν γυρίζαμε από το σχολείο,
τα υπόλοιπα παιδιά πάσχιζαν να δουν
από την εξώπορτα προς τα μέσα.
Σε κανέναν δεν είχαμε μιλήσει
για το κατοικίδιό μας δάσος.
Μια μέρα που έβρεξε στο δάσος μας,
το σπίτι πρασίνισε σαν πέτρα
γεμάτη βρύα και λειχήνες
κι εμείς γλιστρούσαμε παντού.
Τα καλοκαίρια φοβόμασταν μην πιάσει φωτιά.
Τις δροσερές εποχές χορταίναμε μούρα.
Τον χειμώνα παίζαμε με τους λύκους στο χιόνι
και την άνοιξη με τις αρκούδες στα ποτάμια.

εκδόσεις Έναστρον, 2022