«βέβαιη η αμοιβή»

το βεστιάριο κατάφορτον η εξέλιξις προβλέψιμος
αφού και η οικία αστών έκαστον ντου παρέβλεπεν
την έστω «λείαν» αγορών τη σίγουρ’ αδηφάγον –
τέτοιο παχύν θησαύρισμα πτωχούς πώς περι-
ελάμβανε; μικρομεσαίους ίσως;- ως παρακατα-
θήκην ολ’ αφειδώς ολ’ άτσαλα αβέρτα όλα κουβέρτα κι
ο όγκος τους καρκινικός δεικτών αν προσμετρήσεις
τιμές αδιατίμητες μας κραυγαλέας πιάτσας όγκος
αφόρητα ψυχαναγκασμός: η αφηγήσις τελειούται·

(να κλείσει ωστόσον άταφον κι ανενεργό ένα ποίημα τι
Λέτε το μπορεί; Θέτει λοιπόν προ ευθυνών το κάθε νέον

Φεγγάρι κι όσον τσιγγάνος ο γραφεύς στο χέρι του
(ασημώνει)

«Επιθυμίας όψη ασταθής»

Μάταια να λύσει
Αναζητά
Της αταξίας
Τον αρμό
Να δέσουνε οι λέξεις
Να βάλει τα σημάδια του

Μικρές αθέατες ραφές
Πάνω του γράφουν
Πώς να σιγήσει
Τη βροχή
Που πλημμυρίζει
Γεννώντας λέξεις
Μέσα του

Ατίθασες πολύ
Ζητούν όσο
Ελάχιστο ζωής
Αναλογεί

Αυθαιρεσία θνητή
Αποκοτιά στα θεϊκά τα σχέδια

εκδόσεις Κουκκίδα, 2023