«Απορία»

Αγαπητή μου μητέρα
πάει καιρός που έχω να σου γράψω.
Το ξέρω.
Μαζεύω με δυσκολία εικόνες, αναμνήσεις
του μικρού σπιτιού
της αυλής με τα δέντρα.
Μπερδεύω τον χρόνο
όπως πάντα. Κι απορώ:
Πέθανες πρώτη εσύ ή το σπίτι;

Βλέπεις
έχουν και τα δύο
την ίδια τρύπα μέσα μου, τον ίδιο πόνο.

Όσο για τα δάκρυα, την ίδια έχουν βροχή.

εκδόσεις ΑΩ, 2022