[ΚΛΕΦΤΗΣ]
(Η δεξίωση)

Στάσου διαβάτη που περνάς και ξένε που πηγαίνεις
Σε τούτη δω την ερημιά σ’ αυτήν τη γη τη στέρφα
Εδώ ‘ναι που λαβώθηκα εδώ το αίμα χύθει
Εδώ ‘ναι που με θάψανε μαζί με τ’ άρματά μου
Γιατί ‘ναι τα άρματα ιερά στο αίμα βαφτισμένα
Και εχθρός δεν ετόλμησε πότε να τ’ ακουμπήσει
Εγώ ‘χω το καριόφιλο στο σώμα μου σφιγμένο
Και το ασημοπίστολο στη ζώνη τυλιγμένο
Που χίλια βόλια έριξα χιλιάδες σκοτωθήκαν.
Εδώ ‘χω τη μαχαίρα μου στη θήκη περασμένη
Που όταν την εσήκωνα οι κάμποι ερημώναν
Και όταν την κατέβαζα ο ήλιος εκρυβόταν
Μια χάρη μόνο σου ζητώ αυτό με κατατρέχει
Μια χούφτα χώμα μάζεψε μια χούφτα μαύρο χώμα
Και δώσε το στη μάνα μου το χέρι να μου σφίξει

εκδόσεις ΑΩ, 2022