«Κάτι από τη λάμψη τους»

Λένε
πως οι ποιητές αφουγκράζονται τ’ αστέρια
με τις διαχύσεις της καρδιάς
δένουν την τρυφερότητα με την οργή
κι εξιστορούν παραμυθίες αλλόκοτες
η αλήθεια είναι πως
έγκλειστοι στα πάθη δικών τε και ξένων
προχωρούν μέσα στη σκοτεινιά
και με μια χρυσή νεροσυρμή στα μάτια
ασκούνται στην αντοχή
καθώς διαπληκτίζονται με τις λέξεις
λαξεύουν την τραχύτητά τους
αδημονούν μέχρι τον τοκετό τους
κι ύστερα τις κερνάνε σε χρυσαφένιο τάσι
να παίρνουν κάτι από τη λάμψη τους
οι ολίγοι που τις ξεφυλλίζουν
και τις εντάσεις τους ακούνε.

εκδόσεις Μετρονόμος, 2022