Στην πατρική κατοικία της Άννας Όσπελτ στέκει ένα δέντρο. Ένα δέντρα που παλαιότερα αγνάντευε ο Χένρι Γκόβερτς, ο προκάτοχος του σπιτιού. Αφορμώμενη από το δέντρο, η Άννα Όσπελτ αναζητά τη σύνδεση της με τον εκδότη και ψάχνει τις συγγενικές σχέσεις. Στη συνέχεια ερευνά στο ανενεργό βυρσοδεψείο του παππού της τις οικογενειακές κατεργασίες και στο βοτανικό κήπο τις ρίζες των φυτών, για να ανακαλύψει εντέλει ένα ρίζωμα. Μεταξύ της παρατήρησης της φύσης και την αυτοπαρατήρηση, μεταξύ της λογοτεχνικής και της βοτανικής έρευνας συλλέγει η Άννα Όσπελτ όλα όσα συναντά, όσα της αφηγείται η φίλη της, η βοηθός του οδοντιάτρου, ο κηπουρός ή η καθηγήτρια βοτανολογίας, ώσπου να μεταμορφωθεί η ίδια σε κισσό.
Το πεζό Η μελέτη των ριζών παρουσιάζει παιχνιδιάρικα και χαριτωμένα τον τρόπο που ο άνθρωπος ιδιοποιείται τον κόσμο και διαμορφώνει μια ταυτότητα, της οποίας η ευτυχία δεν είναι οι ρίζες, αλλά η αιωρούμενη σύνδεση με τον κόσμο αυτό.
από το οπισθόφυλλο του Limmat Verlag, 2020
Υποψηφιότητα για το βραβείο Clemens-Brentano της πόλης Heidelberg (2021)
Υποτροφία του Ιδρύματος Nantesbuch στο πλαίσιο του γερμανικού βραβείου για το Nature Writing (2019)
κυκλοφορεί από τις εκδόσεις βακχικόν, 2021